ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΥΦΑΣΜΑΤΟΣ

ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΥΦΑΣΜΑΤΟΣ

Ένα σημαντικό μέρος της κατασκευής ενδυμάτων είναι να είστε εξοικειωμένοι με το ύφασμα πριν από την κοπή.

Η κοπή του υφάσματος μπορεί να είναι χρονοβόρα και όσο περισσότερο φροντίζετε να κατανοήσετε το ύφασμα πριν από την κοπή, τόσο καλύτερο θα είναι το αποτέλεσμα όταν αρχίσετε να το ράβετε.
Δομή υφάσματος
Η δομή του υφάσματος εμπίπτει σε δύο κύριες κατηγορίες, τα υφαντά και τα πλεκτά.

Ένα υφαντό ύφασμα έχει δημιουργηθεί από κάθετα νήματα, που συνυφαίνονται με αντίστοιχα οριζόντια νήματα (αποκαλούμενα υφάδια), σε ορθή γωνία μεταξύ τους. Το τελείωμα του υφάσματος, στην ούγια, είναι υφασμένο πιο σφιχτά και εκτείνεται κατά μήκος του υφάσματος προς την κατεύθυνση που έχει το στημόνι, το οποίο είναι η ίνα κατά μήκος.

Το στημόνι κρατιέται σφιχτά σε έναν αργαλειό και το υφάδι δημιουργεί τις σταυροειδείς ίνες, υφαίνοντας πάνω και κάτω από το νήμα που υπάρχει στο στημόνι, το στημόνι είναι, επομένως, το ισχυρότερο από τα δύο.

Είναι ο ίδιος τρόπος ύφανσης, όπως αυτός που παλαιότερα γινόταν με τους αργαλειούς. Τι είναι όμως ο αργαλειός?

Ο αργαλειός είναι χειροκίνητη μηχανή ύφανσης, συνηθέστερη σε παλαιότερες εποχές. Χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα κατά την προβιομηχανική εποχή και αργότερα κυρίως στις αγροτικές περιοχές, στην οικιακή οικονομία των οποίων διαδραμάτισε βασικό ρόλο, καθώς αποτελούσε το κύριο μέσο ύφανσης και κλωστοϋφαντουργίας. Ο αργαλειός ταν μια απλή κατασκευή από ξύλο με τη μορφή χονδρών σανίδων ή ορθογώνιας διατομής μακρόστενων καδρονιών. Πάνω σε ένα κυλινδρικό εξάρτημά του τύλιγαν την κόκκινη κλωστή που χρησιμοποιούσαν ως βάση για την ύφανση και την ονόμαζαν στημόνι. Όλες αυτές οι κλωστές απλώνονταν από τον κύλινδρο σε δεκάδες παράλληλα ζεύγη προς έναν άλλο κύλινδρο, ίδιο με τον προηγούμενο, που βρισκόταν στο αντίθετο μέρος του αργαλειού, εμπρός από τη θέση του ατόμου που τον χειριζόταν. Όλα τα παράλληλα ζεύγη του στημονιού περνούσαν μέσα από δύο χτένια που βρίσκονταν το ένα εμπρός από το άλλο και πιο συγκεκριμένα, οι μισές περνούσαν μέσα από το ένα και οι άλλες μισές μέσα από το άλλο. Έτσι πατώντας ένα μοχλό, τα χτένια μετακινούνταν το ένα προς τα πάνω και το άλλο προς τα κάτω δίνοντας τη δυνατότητα ανάμεσα από τις κλωστές (στημόνι) να περάσουν τις μάλλινες χοντρές, κλωστές που θα γίνονταν κουβέρτες ή στρωσίδια.

Μετά από τα δύο αυτά χτένια, το στημόνι περνούσε μάσα από ένα άλλο σκληρό και δυνατό χτένι που οι άκρες του κρέμονταν με δύο λεπτές σανίδες από το πάνω μέρος της κατασκευής, παρέχοντάς του τη δυνατότητα να μπορεί να κινείται όλο το χτένι παράλληλα με τις κλωστές του στημονιού ακολουθώντας τη φορά του. Κάθε φορά που περνούσαν τη μάλλινη κλωστή, με αυτό το σκληρό χτένι χτυπούσαν, κινώντας το μπρος-πίσω με δύναμη, τη μάλλινη κλωστή να πάει πολύ κοντά στην προηγούμενη που είχαν περάσει. Αυτό το χτύπημα ήταν το χαρακτηριστικό χτύπημα του αργαλειού που έχει εμπνεύσει και λαϊκούς ή δημοτικούς δημιουργούς. Για να γίνει μια κουβέρτα ή ένα όποιο αποτέλεσμα χρειαζόταν πολλές ώρες δουλειάς.

Μετά τη βιομηχανική επανάσταση ο κλασικός, ξύλινος, κινούμενος με μυϊκή ενέργεια αργαλειός αντικαταστάθηκε από το μηχανικό αργαλειό. Σήμερα έχει σχεδόν καταργηθεί, καθώς η διαδικασία της ύφανσης έχει μηχανοποιηθεί και στη θέση του αργαλειού χρησιμοποιείται η υφαντική μηχανή. Το στημόνι τεντωμένο. Πάνω του γινόταν η ύφανση

Υπάρχουν τέσσερα κύρια είδη ύφανσης: 1. Η βασική ή απλή, που είναι η πιο απλή ύφανση. Το υφάδι περνάει πάνω και κάτω από στημόνι εναλλάξ σε κάθε σειρά, δημιουργώντας το ίδιο αποτέλεσμα και στις δυο όψεις του υφάσματος, ειδικότερα όταν το στημόνι και το υφάδι είναι από το ίδιο νήμα. 2. Η ύφανση ψάθας και καλαθιού. 3. Η διαγώνια ύφανση, που δίνει μια λοξή όψη στο υφαντό. Το υφάδι περνά τουλάχιστον δυο νήματα του στημονιού κάθε φορά, ενώ στην επόμενη σειρά της ύφανσης το σχέδιο μετατοπίζεται κατά ένα νήμα στημονιού προς τα δεξιά. και 4. Η σατέν, που είναι μια πολύπλοκη ύφανση. H βασική αρχή είναι όμοια με αυτή της διαγώνιας ύφανσης, το χαρακτηριστικό της είναι ότι 4 στημόνια περνάνε πάνω από 1 κλωστή υφαδιού. H επιφάνεια που δημιουργείται με αυτό τον τρόπο είναι πυκνή και στιλπνή, ενώ η πίσω όψη είναι ανώμαλη.

Σε αντίθεση με την ύφανση, ένα πλεκτό ύφασμα μπορεί να γίνει με ένα και μόνο ενιαίο νήμα.
Τα πλεκτά υφάσματα γίνονται από διαπλεκόμενα νήματα που σχηματίζουν μια σειρά από συνδεδεμένους βρόχους.
Η ποικιλία των διαθέσιμων πλεκτών υφασμάτων είναι πολύ ευρύτερη από ό,τι τα υφασμένα, καθώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια μεγαλύτερη επιλογή νημάτων.

Τα υφάσματα που γίνονται από τις πλεκτομηχανές χρησιμοποιούν τέσσερις βασικές πλέξεις: απλό, λάστιχο, ανάποδο και στημόνι.

Η κύρια διαφορά μεταξύ ενός υφασμένου και ενός πλεκτού υφάσματος είναι ότι σε γενικές γραμμές το πλεκτό ύφασμα έχει μεγαλύτερη ελαστικότητα και προς τις δύο κατευθύνσεις από ότι το υφαντό ύφασμα.
Το στημόνι τρέχει κατά το μήκος του υφάσματος, ενώ στο υφάδι λειτουργεί σταυροειδώς.
Το πλεκτό σχηματίζεται από συμπλεκόμενους βρόχους.

======